Eén gedachte over “eit”

  1. Wat een juweeltje!
    Uit zijn jeugd kent ondergetekende het woord ‘eit’ als deel van een zegswijs die bilateraal werd gebezigd bij het waarnemen van onsmakelijk ogend voedsel.
    De aangever sprak dan: ‘Dat lijkt wel eit…’
    De afmaker vervolgde met: ‘…wat de kat schijt!’
    Dat was het.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Ga naar de inhoud