4 gedachten aan “schuifkaas”

  1. De term stamt uit de jaren ’50. Mannen die naar hun werk gingen (vrouwen werkten haast niet buiten huis), namen een trommel met boterhammen mee. Vaak zat daar geen boter op, en was er maar één plak kaas.
    Men at twee boterhammen op elkaar, met de (enige) plak kaas. Men schoof de kaas steeds door, vóór men een hap nam. Zo rook je de kaas en had je toch een beetje smaak. Tussen de laatste twee boterhammen schoof de kaas niet door, dan werd de plak écht gegeten. Dat was de armoe na de oorlog. Zó rijk was Nederland door het ‘slavernij verleden’. Niet dus : straatarm was Nederland toen !

    1. Dank voor uw reactie! Dit is inderdaad het echte verhaal achter de schuifkaas.
      Nog treuriger is ‘een boterham met tevredenheid’. Daarop was in de verste verte geen spoor van beleg te bekennen.
      Wat een armoede!
      Hartelijke groet van het voltallige team en een fijne dag toegewenst.
      Jesse

    2. Beste D Verveer,
      Wat heeft ons slavernijverleden (1 woord) in vredesnaam te maken met de armoede in Nederland na de Tweede Wereldoorlog? De slavernij is in 1863 afgeschaft. En de rijksambities van meneer Hitler hebben de economie bepaald geen goed gedaan.
      Dat was het.
      G.A. Gasveer

Laat een antwoord achter aan D Verveer Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Ga naar de inhoud